məkr

is. <ər.> Hiylə, biclik, kələk. <Vəzir:> Ay ləçər, bu necə məkrdir mənim başıma gətirirsən? M. F. A.. <Bəhram:> Madam ki, bütün insanlar məkr və təzvir ilə öz məqsədlərinə yetişirlər, nə səbəbə mən hiylə qarşısında hiylə işlətməyim? C. C.. Məkr etmək (eləmək) – hiylə işlətmək, hiylə etmək, aldatmaq. Nigar pəncərədən baxar; Məkr eləyər, evim yıxar. «Qurbani».